ณ บ้านของเจนลดา
“พี่ณิชาเสร็จหรือยังคะเนี่ย...นานแล้วนะคะ” เจนลดาที่มารับณิชาที่บ้านพูดไปขณะที่รอณิชานั้นทำงานอยู่
“ใกล้เสร็จแล้วล่ะ รอพี่แปปนึง..เราไม่ต้องใจร้อนหรอก ธามไทไม่ได้หายไปไหนสักหน่อย...สองคนนั้นพึ่งจะไปถึงงานกันเองนะ ” ณิชาตอบไปเพราะเจนลดาจะให้เธอไปอยู่เป็นเพื่อนระหว่างรอสองหนุ่มเยงสังสรรค์กับเพื่อนๆของเขาพวกเขา
“ก็แฟนเก่าพี่ธามอยู่ในงานด้วยนิคะ เจด้าใจเย็นไม่ลงหรอกค่ะ ผู้หญิงคนนั้นจ้องจะคืนดีกับพี่ธามซะขนาดนั้น...” เจนลดาพูดไปตามตรง
“แล้วไงล่ะ เราก็ต้องเชื่อใจธามไทสิ ที่ผ่านมาธามก็พิสูจน์แล้วว่าเขามองแค่เราคนเดียวแล้ว เราจะไปแคร์ทำไมกับอีแค่แฟนเก่าเขาน่ะ....ธามเขาใจแข็งมากนะ อะไรที่เขาบอกว่าไม่มันก็คือไม่ ขนาดพี่ที่เคยตามจีบเขามานานเขายังไม่สนใจเลย แล้วกับมิริน พี่ว่าเขาก็คงไม่สนใจหรอก” ณิชาพูดไปเพื่อนให้เจนลดาสบายใจ
“แต่พี่ณิชากับผู้หญิงคนนั้นไม่เหมือนกันนิคะ พี่ณิชาน่ะม
