นี่ไงคะ...ฝีมือครู
450 คำ
“อะ...” ครูชาติชายกลืนน้ำลายเอื๊อก กดสายตาลงมองช่วงล่างของหญิงสาวด้วยใจกระสัน ความอวบอั๋นสุดเซ็กซี่ขยี้ใจที่ทำให้ท้องไส้ของเขาปั่นป่วน นึกอยากเห็นตำหนิบนแก้มก้นของหญิงสาวเสียจริง “เอ่อ คือ อือ งั้นเหรอ เธอมีรอยแผลเป็นด้วยเหรอ”
เธอยิ้มมุมปาก สายตาร้าย กัดริมฝีปากเบาๆอย่างเย้ายั่วเล็กๆ “ครูคิดว่าหนูโกหกเหรอ”
“ปละ ..เปล่า เปล่าหรอก ..เปล่า” ไม่ได้คิดว่าโกหก แค่คิดว่ามันน่าจะสวยงามราวกับรอยสัก จนอยากเห็น อยากลูบไล้ด้วยปลายนิ้วสักครั้ง
“ครูอยากเห็น...ฝีมือตัวเองมั้ยคะ”
“ดุจดารา!”
“อยาก...เห็นมั้ยคะ?”
น้ำเสียงแหบพร่ากระเง้ากระงอดของหญิงสาววัยยี่สิบสองปี กระตุ้นความเป็นชายของเขาให้ตื่นขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ สายตาเร่าร้อนเล็ก ๆ และริมฝีปากอิ่มแสนเย้ายวนชวนให้หัวใจกระโดดโลดเต้น
“โอวว”
“อยากเห็นฝีมือตัวเองรึเปล่า” หากเธอต้องการยั่วยวนเพื่อให้เขาแสดงสันชาติญาณดิบของความเป็นชายออกมาล่ะก็...หากเธอต้องการปลุกอสูรร้ายในตัวเขาให้ปรากฏตัว...เขายอมรับว่ามันตื่นขึ้นแล้ว โดยไม่มีอะไรมาขวางกั้น แม้แต่กฎที่อยู่ในมือของเขาเอง
“ดุจดารา...เธอต้องการอะไร?” เขาก็แค่อยากแน่ใจว่าอดีตลูกศิษย์ตัวแสบไม่ได้ล้อเขาเล่น หรือคิดจะปั่นหัวเขาเพื่อความสนุกเท่านั้น ยัยตัวแสบมันร้ายกาจแค่ไหนเขาจำได้ดี “ต้องการอะไร...กันแน่?”
กระซิบถามเสียงแหบพร่า หายใจติดขัด หันมองซ้ายขวาเหมือนกลัวใครจะโผล่เข้ามาพบเห็น..การตกลงทำเรื่องผิดศีลธรรมกันอยู่
“อืม...” แม้แต่เสียงครางในลำคอของเธอก็ยังให้อารมณ์เหมือนคนกระสันซ่าน เหมือนคนเพิ่งเสร็จเสียว เธอมันแสบตัวแม่เลยล่ะดุจดารา แค่ครางเบาๆก็ทำหนุ่มใหญ่วัยห้าสิบใจแตกไม่เหลือ !
“หนูก็พูดชัดแล้วนี่คะ” ว่าพลางจับปลายกระโปรงทรงเออย่างยั่วยวน ส่งสายตาร้ายก่อนจะถกปลายกระโปรงขึ้นผ่านมุมสามเหลี่ยมของเครื่องเพศ เผยให้เห็นความอวบอูมที่ซุกซ่อนอยู่ในเป้ากางเกงในลูกไม้สีขาวอย่างหมิ่นเหม่ ขอบสามเหลี่ยมเกลี้ยงเกลาไร้ขน ความงามสะพรั่งของวัยสาวที่ทำให้คนมองถึงกับอึ้ง ตะลึงงัน คาดไม่ถึงว่าเธอจะกล้าขนาดนี้
“อะ...โอว...เธอ...ครูว่า...” ชาติชายตาเหลือกลุกวาว สายตาจับจ้องเนินอูมของหญิงสาวราวกับโดนสะกด นึกอยากฉีกเป้ากางเกงในออกแล้วแทรกซอนลิ้นเข้าไปในร่องกลีบนุ่มแล้วกระดกลิ้นชิมไม่ให้เหลือ
- ผู้เขียน
