เขายิ้มมุมปาก ลำพองใจจนกล้ามเนื้อเต้นยุบยิบไปทั้งตัว ลำท่อนดิ้นสั่นไม่หยุด “เสือมันหิวน่ะ พอเห็นอาหารดีๆวางอยู่ตรงหน้า มันเลยตะครุบไม่หยุด ตามสัญชาติญาณนักล่าไงล่ะ”
“ครูเห็นหนูเป็นอาหารเหรอ” เธอถามเย้า
“เห็นเป็นเสือตัวเมียต่างหาก ยัยดื้อ!” พูดพลางจ้องเธอตาเป็นมัน หายใจกระเส่ากระสัน คว้าจับลำท่อนฉกาจแล้วสาวรูดอย่างมีอารมณ์ “แล้วมันก็..หิวบ่อยด้วยสิ พอมีเสือตัวเมียสวยๆเซ็กซี่ๆส่งกลิ่นโฮโมนส์หอมๆมายั่วตลอดเวลาแบบนี้”
เธอยิ้มยั่วอย่างมีแผนการ สงสัยต้องกำราบเสือตัวผู้ให้กลายเป็นหมาเชื่องๆซะละ จะได้ใส่ปลอกคอแล้วออกคำสั่งจับจูงง่ายๆหน่อย “นอนลงสิคะ ดิวจะขึ้นขย่มของครูให้หักเลย! เดี๋ยวเสือได้ร้องเป็นหมาแน่ !!”
“โอววว...” ครูชาติชายกลืนน้ำลายเอื้อก เนื้อเต้นหนักกว่าเดิม เหงื่อเหงี่ยนผุดพรายเต็มหน้าผาก หายใจเร็วแรงจนอกกระเพื่อมไหว พร้อมทำศึกครั้งใหม่แทบขาดใจแล้ว แม้จะเป็นศึกที่โดนกระทำก็ตาม
