"สวยจัง" เสียงแหบพร่าที่หลุดออกมาจากเรียวปากหนาทำคนที่รู้ตัวว่ากำลังถูกจ้องตวัดตาขึ้นมอง ภูมิรพีจ้องดวงหน้าสดสวยของเมียสาวตาละห้อย จากนั้นก็กดตาลงต่ำมองลูกๆ ของเขาสลับกันกับใบหน้าของเมีย "อันดาสวย?" "ครับ ลูกสวย แม่ของลูกก็สวย" คนฟังยกมือมาเกาคางตัวเองแก้เก้อ มันรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ในยามที่ถูกคนตัวโตเอ่ยชม เหมือนจะรู้ตัวว่าคำพูดนั้นมันแฝงบางสิ่งบางอย่าง ย้อนกลับไปเป็นเมื่อก่อน หากตอนเวลาแบบนี้ไม่มีลูกน้อยกั้นกลาง เขาคงกระหน่ำจู่โจมจนเธอตั้งตัวไม่ทัน "ทำไมแก้มแดงแบบนั้นล่ะ" "แก้มแดงเหรอคะ รักว่าอุณหภูมิห้องก็ปกตินะ ไม่ร้อนขึ้น แก้มไม่น่าแดงหรอก เฮียตาแฝดแหละ สงสัยพักนี้นอนน้อยเพราะเลี้ยงลูกหนักไปหน่อย" "งั้นเหรอ..." หนุ่มหล่อทำเป็นคล้อยตาม จากนั้นก็คลานเข้ามาในฟูกที่ปูไว้ให้ลูกๆ นั่งแบบเนียนๆ คนตัวโตทิ้งตัวลงนอน วางคางเกยที่หน้าตักของเมียสาวขณะเดียวกันก็เหลือบตามองลูกๆ เป็นระยะ "อัน