“เรียบร้อยแล้วนะคะ” คนที่นำเอกสารสัญญามาให้เธอเซ็นคือหัวหน้าแม่บ้านสูงวัยของเขา คุณป้าฉวีวรรณผู้เปรียบเสมือนแม่มดประจำคฤหาสน์ ท่านยังคงดุดันเคร่งขรึมและมีสายตาดูถูกยามมองมาที่เธอ หากท่านมีเวทมนต์ ท่านคงจะเสกให้เธอหายไปจากห้องใต้ดินแห่งนี้แล้ว หรือไม่ก็คงจะเสกให้เธอกลายเป็นหนูโสโครก...“ขอบคุณนะคะสำหรับเสื้อผ้าและอาหาร”
“ไม่เป็นไร มันเป็นหน้าที่ของฉัน ฉันแค่ทำตามคำสั่งเจ้านาย” น้ำเสียงเย็นชาบ่งบอกว่ารำคาญและรังเกียจเต็มทน “ฉันเองก็หวังว่าคุณจะทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีเหมือนกัน!”
“จะพยายามค่ะ”
“ถึงแม้คุณสมบัติของคุณจะไม่ผ่าน”
“หมายถึงหน้าตาเหรอคะ ฉันก็ว่าฉันสวยนะคะ”
“แต่เป็นเกรดต่ำสุด ไม่เหมาะ ไม่เหมาะเอาเสียเลย คุณไม่ควรอยู่ที่นี่”
“ป้าคะ! ป้าเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า ฉันกับคุณหนูของป้าไม่ได้จะแต่งงานกันนะคะ ฉันแค่มา...”
“ทราบแล้วค่ะ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ คุณหนูควรจะเลือกอะไรที่ดีกว่านี้ เหมื
