“รักเฮียนะ” เธอบอกเขาเสียงหวานหยด แดนตะวันเลยหอมแก้มสาวอีกฟอดใหญ่เป็นรางวัลสำหรับคนน่ารักที่ปากกับใจตรงกันเสมอต้นเสมอปลายไม่ว่าจะยามหลับหรือยามตื่น
“เฮียโกรธหยกเหรอ” พิมพ์รดาเดินตามเข้ามาในห้องนอนของสุริยันต์ เธอค่อยๆ เบียดกายเข้าไปหา แล้วก็นวดไหล่กว้างบึกบึนนั้นอย่างออดอ้อนเอาใจ อีกนัยเป็นการง้องอนเขาด้วย สุริยันต์ไม่ชอบคนพูดซ้ำซากหรือพูดในสิ่งที่ไม่ชอบ
เขาเงียบไม่ตอบคำถามของเธอ หญิงสาวรู้ดีว่าเขากำลังโกรธ
“หยกขอโทษ จะไม่พูดเรื่องนี้อีก หยกสัญญา”
“ศัตรูฉันมากเธอก็รู้ มีลูกไปจะลำบาก” เขาเองก็ใจเย็นลง ที่เขาไม่อยากมีลูกเพราะเป็นห่วงเธอกับลูก ไม่อยากให้ศัตรูใช้คนที่รักเป็นเครื่องมือมาต่อรองอะไรก็ตามที่เขาให้ไม่ได้
“หยกเข้าใจแล้วค่ะ ไม่โกรธนะคะ” เธอเบียดร่างเข้าหา กลิ่นน้ำหอมและน้ำเสียงหวานๆ ทำให้สุริยันต์ผ่อนคลายลงไปมาก
“วันนี้เฮียเหนื่อยมาทั้งวัน เดี๋ยวหยกจะอาบน้ำถูหลังให้นะคะ”
“ไอ
