“ได้ขายไง”
“ขายให้แกนี่นะ ไปทำอย่างอื่นรวยกว่าไหม”
“เพิ่มให้อีกก็ได้ 5%”
“งั้นต้องคิดดูก่อน”
“ล้อเล่นน่าเฮีย ทำเป็นเค็มไปได้”
“ฉันกับแกใครเค็มกว่ากัน” สุริยันต์ยกเหล้าขึ้นดื่มก่อนเอ่ยถาม มองเด็กสาวไม่วางตา
“ทะเล”
“พูดกับแกเหมือนพูดกับหมา เอาสีข้างเข้าถู พูดเรื่องโน้นไปเรื่องนั้น” สุริยันต์บ่นไม่จริงจังนัก
“เฮียทำขวดเล็กๆ สวยๆ สีหวานๆ เหมือนเครื่องดื่มของเกาหลีสิ เปิดขวดยกซด ต้องขายดีแน่ๆ”
“ออกแบบมาแล้วกัน”
“เฮียเห็นด้วยใช่ไหมล่ะ”
“ต้องลองขายดูก่อน”
“ขนาดนมใส่เหล้าเฮียยังขายมาแล้วเลย” เธอประชด เพราะตอนไปอยู่กับสุริยันต์เธอแอบกินอยู่บ่อยๆ
“รู้ดีอีก”
“อาบอบนวดเฮียอยู่ใกล้มหาวิทยาลัย”
“ห่างเป็นกิโลฯ” สุริยันต์พูดเสียงสูง
อัญชัญหัวเราะร่วนเพราะเริ่มเมา หน้าเธอแดงก่ำ ร่างน้อยพิงไปกับร่างสูงของแดนตะวัน เขาก็โอบกอดเธอเอาไว้ ท่าทีหวงแหนของชายหนุ่มทำเอา พิมพ์รดาอมยิ้ม ทั้งสองทะเ
