“เอ่อ... คุณแดนหมายถึงใครกันคะ” สองสามีภรรยาเองก็ตกใจ ที่จู่ๆ แดนตะวันก็พูดโพล่งขึ้นมาแบบนั้น
“ถ้าได้เขาเป็นเขย รับรองว่าที่นี่ไม่มีใครกล้าหือแน่ๆ ครับ ลุงกับป้าจะปลอดภัย กุนหยีเองก็จะมีคนช่วยดูแลด้วย ผมรับรองว่าเขาพึ่งพิงได้”
“ใครเหรอคะคุณแดน” ลุงจำปาถามซ้ำ
“ชิตพงศ์ลูกน้องผมเองครับ เป็นคนเอาการเอางาน แถมยังขยันด้วย ลูกเมียยังไม่มี มีหลักฐานมั่นคง เขาชอบกุนหยีอยู่นานแล้ว แต่ไม่กล้าจีบ ผมเลยต้องเป็นผู้ใหญ่มาสู่ขอให้เสียเอง ถ้าลุงกับป้าไม่ขัดข้องผมจะจัดงานแต่งให้นะครับ สินสอดเท่าไหร่เรียกมาได้เลยครับ” แดนตะวันทำหน้าที่เป็นผู้ใหญ่สู่ขอเมียให้ลูกน้องเสียเอง เพราะถ้าขืนไม่ทำแบบนี้ ชิตพงศ์คงได้แต่มองเด็กสาวตาปรอยอยู่แบบนั้น
“ลุงกับป้าขอคิดดูก่อนนะคะ ต้องถามหยีมันด้วย ไม่อยากบังคับมัน” สองสามีภรรยาแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะรู้จักชิตพงศ์ดี แต่ไม่เคยรู้ว่าชายหนุ่มมีใจให้บุตรสาวคนเล็ก กุนหยีก้มหน้
