“หยีเอ่อ...” เธอมองมือตัวเอง รู้สึกว่าเนื้อตัวร้อนผ่าวไปมา มันขัดเขินจนทำอะไรไม่ถูก
“อาคงรุกเร้าเอาคำตอบจนเกินไป แต่อาแค่อยากรู้ว่าหยีโดนผู้ใหญ่บังคับไหม ส่ายหน้ากับพยักหน้าก็ได้ถ้าไม่อยากตอบ” เขาขยับเข้าไปใกล้อีก เด็กสาวยืนนิ่งไม่ได้ขยับหนี แต่ไม่กล้ามองหน้าคนเอ่ยถาม
“ผู้ใหญ่ไม่ได้บังคับใช่ไหม” เขาถามเธอก็พยักหน้า
ใจเริ่มมาเมื่อเธอพยักหน้าแบบนี้ เขาเลยรุกเร้าถามต่อ
“แสดงว่าหยีไม่ขัดข้องที่จะแต่งงานกับอา” เธอพยักหน้าอีก ชิตพงศ์นี่แทบจะดึงเธอมากอดหอมอย่างดีใจ ร้องไชโยโห่ฮิ้ว แต่ก็ไม่อยากทำให้เธอตื่นกลัว หรือให้เธอคิดว่าเขาเป็นพวกตาแก่บ้ากามลวนลามฉวยโอกาส
ไม่นานลุงจำปากับป้าสายหยุดก็เก็บผักขึ้นมาบนเรือน ดูอาการของหนุ่มสาวแล้วน่าจะตกลงกันเข้าใจแล้วก็ยิ้มแก้มปริทั้งสองคน
อาหารเย็นมื้อนั้นดูเอร็ดอร่อยเหลือเกิน ทั้งสี่รับประทานอาหารกันอย่างออกรส กุนหยีกินเงียบๆ แต่บิดามารดานั้นชวนชิตพงศ์คุ
