17

1518 คำ

“เวลาเขินอายแบบนี้น่ารักกว่าเป็นไหนๆ” “อัญอยากให้เฮียชอบตัวตนของอัญมากกว่า” “ตัวตนของเราเป็นยังไงล่ะยายหัวยุ่ง” เขาลูบศีรษะของเธอไปมา อัญชัญก้มต่ำ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองแค่อกของเขา ก็เจ้าแก่นกายของเขาที่ประดับอยู่ตรงหว่างขาน่ะสิ ทำเธอใจเต้นไม่เป็นส่ำ “ว่าไงยายเด็กลามก” “ว่าอัญลามกทำไม” “มองแล้วทำหน้าแบบเมื่อกี้ คิดอะไรอยู่รู้นะ” “เป็นผู้วิเศษหรือไง ถึงเดาใจคนอื่นได้” “เฮียเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็ก ทำไมจะไม่รู้” เขาค่อยๆ เช็ดเนื้อตัวให้เธออย่างอ่อนโยน ลากผ้าเบาๆ ผ่านผิวผุดผ่อง ยามผ้าผืนน้อยเช็ดไปตามเนื้อตามตัว ทำให้อัญชัญรู้สึกร้อนวูบวาบอย่างประหลาด “ดูสิคะบวมฉึ่ง” เธอก้มมองหว่างขาของตัวเองแล้วทำปากยื่นวิจารณ์ไปตามที่คิด “ที่อวบๆ นี่ไม่ใช่เพราะบวมนะ ปกติมันก็อวบอยู่แล้ว” “แน่ะ! ที่ไหนคะ ทำยังกับเคยเห็น” “ไม่บอก” “เกลียดนัก” “เกลียดเฮียเหรอ” “เกลียดคนที่หลอกให้อยากแล้วจากไป” “ยังไม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม