หลังจากที่พาวินเซนต์มาโรงพยาบาล พวกเขาก็นั่งรอที่หน้าห้องฉุกเฉิน ไอลดาเอาแต่ร้องไห้ ด้วยความเป็นห่วงวินเซนต์ ฟรานเห็นก็สงสารจึงเข้าไปปลอบน้องสาว
"ไอ มันไม่เป็นไรหรอก พี่เชื่อว่าคนอย่างมันต้องปลอดภัย เราอย่าร้องไห้เลยนะคนดี " ฟรานเอ่ยบอกน้องสาว
"ถ้าพี่วินไม่ช่วยไอไว้ พี่วินคงไม่เจ็บขนาดนี้ อือๆ~" ไอลดาพร่ำบอกโทษตัวเอง ที่ทำให้วินเซนต์ต้องเจ็บตัว
"ไม่เอาน่า อย่าร้องไห้นะคนดี น้องต้องเข้มแข็งไว้สิ ถ้าวินเซนต์เห็นน้องร้องไห้มันคงจะเสียใจ" ฟรานเอ่ยเตือนสติน้องสาวอย่างอ่อนโยน
"ใช่ไอ ซันว่าไอใจเย็นๆก่อนนะ " ซันเอ่ยเสริม
มาดามเอลิซ่าที่ตามมาที่โรงพยาบาล ก็รีบเดินเข้ามาถามทั้งสามทันที
"ตาวินเป็นไงบ้างลูก หมอว่ายังไงบ้าง?" มาดามเอ่ยด้วยเสียงสั่นปนกับร้องไห้ออกมา
"หมอตรวจอยู่ครับ ยังไม่ออกมาเลย" ฟรานเอ่ยบอกมาดามไป
"ตาวิน อย่าเป็นอะไรไปนะลูก" มาดามเอลิซ่าพึมพำเบาๆ ก็เซเหมือนคนจะหมดแรง แต่โลแกน
