ช่วงบ่ายๆ ในวันหนึ่ง
เขมิกากำลังเดินตรวจงานในขณะที่นายหัวไกรออกไปตรวจงานในสวนพร้อมกับหัวหน้าคนงาน เธอไม่ได้ตามเขาเข้าไปด้วย
"อะ อ้าว นึกว่าใครมาทำงานที่นี่ด้วยหรอคะคุณหนู"
"....." เขมิกาหันกลับไปมองตามเสียงที่ดังขึ้น น้ำเสียงที่พูดออกมาทำให้รู้ว่ามันคือการดัดเสียง ที่เรียกว่าดัดจริต
"เสียมารยาทนะคะคุณหนูมีคนมาทักทายแล้วแต่กลับไม่ทักทายตอบกลับแบบนี้"
"เธอมาทำอะไร"
"ฉันก็มาทำงานสิคะ"
"ทำงาน?" เขมิกาขมวดคิ้วใส่ เพราะเธอไม่รู้มาก่อนเลยว่าเพ็ญทำงานอยู่ที่นี่ด้วย แต่ก็พอจะรู้อยู่ว่าคนงานที่นี่ค่อนข้างเยอะแต่เธอไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะอยู่ที่นี่
"เพิ่งจะรู้นะคะเนี่ยว่าคุณนายภรรยาของนายหัวมาทำงานที่นี่ด้วย"
"แล้วทำไมฉันถึงจะมาทำไม่ได้?"
"ก็ไม่รู้สิคะ ลูกคุณหนูอย่างคุณทำอะไรแบบนี้เป็นด้วยหรอ?"
"....." เขมิกาไม่ได้ตอบกลับเพราะไม่อยากจะสนทนากับคนตรงหน้าให้มันยืดเยื้อไปมากกว่าเดิม
