หลังจากที่เที่ยวกันจนเหนื่อยล้า ฉันกับเขาก็พากันกลับเพื่อพักผ่อน วันนี้เป็นวันที่ฉันสนุกและมีความสุขมากๆ เพราะได้แกล้งเขา เราสลับกันแกล้งราวกับเด็กน้อย แต่มันก็มีความสุขดี ฉันไม่ได้มีรอยยิ้มแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วก็ไม่รู้ เพราะไม่ว่าจะมีความสุขหรือทุกข์ฉันก็ไม่ได้ยิ้มแย้มอะไร ความรู้สึกของฉันมันไม่ได้แสดงออกทางสีหน้า
“เธอจะกินอะไร”
“เอาแบบเดิมเหมือนที่คุณสั่งมาเมื่อวานก็ได้”
“ไม่เบื่อหรือไง กินของซ้ำๆ เดิมๆ”
“ก็เพราะมันอร่อยไงถึงกินอีก ถ้าต้องเปลี่ยนแล้วอาหารมันไม่ถูกปากขึ้นมาฉันก็ไม่กิน”
ฉันเป็นคนจำพวกที่ชอบทำอะไรซ้ำๆ โดยเฉพาะการกิน ฉันไม่ค่อยเบื่ออะไรง่ายๆ หรอก นอกซะจากสิ่งนั้นมันจะเป็นสิ่งที่ฉันไม่ชอบแต่แรกอยู่แล้ว
“ทำไมเธอไม่กินเผ็ด”
“ก็ไม่ชอบ”
“อ๋อ…”
“ฉันจะไปอาบน้ำก่อนละกัน จะได้มานั่งกินข้าวสบายๆ”
“อื้ม เดี๋ยวรอรับของให้”
ฉันหันไปคว้าผ้าหนูแล้วเข้าห้องน้ำไป ถ้ารอรับของแ
