ทว่าคนที่ผ่านการเรียนแพทย์มามักจะมีสติและสมาธิดี อลินพยายามควบคุมอารมณ์ หลังหายตกใจก็กวาดสายตาไปรอบๆ ห้องเพื่อหาวิธีช่วยเหลือตัวเอง แล้วยิ้มแก้มปริ งานนี้คงไม่เหนื่อย หรือรอคอยจนกว่าจะมีใครสงสัยแล้วเข้ามาตาม
โชคดีของการพกโทรศัพท์เข้ามาฟังเพลงเวลาอาบน้ำ อลินรีบถอยออกจากหน้าประตูห้องน้ำ เดินไปที่หน้าเคาน์เตอร์ตรงอ่างล้างหน้า หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทร.ออกไปหาหมอเมวดี แต่หมอเมวดีไม่รับสาย จึงเปลี่ยนเป็นโทร.ไปหาสองนางพยาบาลสาวที่มาด้วยกัน ปรากฏว่าติดต่อใครไม่ได้เลย
“เอ๊ะ! ทำไมไม่ใครรับสาย” หรือพวกเขากำลังยุ่งกับการเตรียมอาหารสำหรับดินเนอร์
จนกระทั่งใบหน้าหล่อเหลาของเจ้าของบ้านผุดขึ้นมา งานนี้อลินจำใจต้องปล่อยวางทิฐิลง แล้วกดโทร.หาธาวิต ขอให้เขาเข้ามาขอความช่วยเหลือ หลังจากคุยจบเขาบอกเธอว่าไม่ให้ตกใจ
“แถวนี้มีช่างใช่ไหมคะ”
“ไม่มีหรอก ค่ำแล้วด้วย”
คนที่มีความหวัง คิดว่าไม่นานคงจะได้ออกจาก
