“คุย?” หลุดออกมาหนึ่งคำแล้วทิ้งช่วงหน่วงความรู้สึกผิดของหญิงสาวให้จมดิ่งลงไปอีกนิด แต่ใบหน้ากลับผุดรอยยิ้มกว้าง แววตาฉายความดีใจทั้งที่ยังหันหลังให้เมียรักอยู่เช่นเดิม “เรื่องที่คุณคิดว่าผมมันแย่ขนาดที่ไม่เหมาะจะเป็นพ่อของลูกทั้งสองคนสักนิดนั่นเหรอ?”
ได้ผล คราวนี้คุณหมอสาวหน้าซีด ละล่ำละลักตอบทันที
“ไม่ใช่ๆ คือ ฉันไม่ได้คิดว่า...เอ่อ คือ...” แต่ก็ไม่รู้จะพูดยังไงดี เกิดมาจนโตก็ไม่เคยสุงสิงกับผู้ชาย มีแต่เรียนหนังสือ ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีที่สุด เรื่องแฟนก็ไม่เคยมีในหัว และไม่เคยต้องง้อผู้ชายอะไรแบบนี้เลยสักครั้ง
ร่างสูงหันมามองเจ้าของร่างบาง สีหน้าเรียบเฉย แววตาสลดเศร้าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เรียกให้อลินรู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองหล่นวูบ เหมือนกำลังจะสูญเสียสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตไปในวินาทีข้างหน้า ขาเรียวเล็กค่อยก้าวไปยืนตรงหน้าเขา สายตาไม่ละจากดวงตาคู่คม
ฝ่ายธาวิตเพียงยืนมองร่างบางที่ข
