ธาวิตยืนคุยอยู่กับตระการที่ออกอาการดีใจเมื่อได้พบกัน แต่สายตาก็จับนิ่งไปที่อลินอยู่เรื่อยๆ พอเห็นคุณหมอสาวใช้จังหวะคว้าถุงยาแล้วเลี่ยงเดินหนีไป เขาเลยบอกตัดบทกับน้องชายเพื่อนสนิทว่า
“พี่มีธุระด่วน ต้องขอตัวก่อน เสาร์นี้ เจอกันที่ร้านเดิม ทุ่มครึ่ง”
“ได้ครับพี่วิต แล้วเจอกันครับ”
ขณะที่รีบบอกลารุ่นน้องเพราะต้องการจะตามอลินไปให้ทัน เภสัชกรสาวก็เดินเข้ามาหาแฟนหนุ่มเพราะเพิ่งนึกบางอย่างขึ้นมาได้ แล้วรีบถามว่า
“พี่หมอต๊อดคะ พี่หมอได้เอายาพ่นขยายหลอดลมตัวใหม่ที่เอาออกมาเช็กที่โต๊ะทำงาน ใส่กลับเข้าไปในถุงยาหรือยังคะ เพราะหมออลิน บอกจะรีบไปรับเด็กๆ กลับบ้าน เลยรับเอาถุงยาไปแล้วค่ะ” สีหน้าสาวหมวยมีแววกังวล
ตระการหยุดคิดครู่หนึ่ง “จริงด้วยครับอิ๊ง พี่ลืมยาขยายหลอดลมตัวใหม่ของเด็กๆ ไว้บนโต๊ะทำงาน อิ๊งวิ่งตามพี่หมออลินไปก่อน บอกว่ารอเดี๋ยว พี่จะกลับไปเอายาในห้องทำงาน”
คราวนี้ ดวงตารีเรียวพลันเบิ
