"อาชิกลับบ้านไปนอนก่อนครับ ดึกมากแล้วนะ" ตรัยคุณเอ่ยเรียกเด็กน้อยที่เอาแต่นั่งเฝ้าน้องสาวทั้งสองคนมาเป็นชั่วโมงไม่ยอมไปไหน
"อาเดย์ง่วงก็กลับไปก่อนเยยฮับ อาชิจะอยู่กับน้อง" เด็กน้อยเอ่ยบอกโดยไม่ยอมละสายตาไปจากทารกน้อยสองคน
"แล้วอาชิไม่ง่วงเหรอครับ"
"ไม่ง่วงฮับ" อินทัชตอบก่อนจะค่อยๆ เอานิ้วชี้จิ้มไปที่แก้มสีชมพูของน้องเอวาเบาๆ
"แงงงงง...อุแว้...อุแว้..." เสียงร้องของเอวาแฝดผู้พี่ร้องดังลั่น
"พะ...พ่อแทน น้องเจ็บๆ ทำไง อาชิทำน้องเจ็บ" เด็กน้อยลนลานด้วยความตกใจ จนทำอะไรไม่ถูกเมื่อได้ยินเสียงน้อง และคิดว่าตนเป็นต้นเหตุที่ทำให้น้องร้องไห้
"โอ๋ๆๆๆ ไม่ร้องนะครับคนเก่ง" แทนไทรีบเดินมาอุ้มลูกสาวตัวน้อยขึ้นแนบอก
"แงงงงง...แงงงงง"
"อาชิทำน้องเจ็บ...อึก" เด็กน้อยทำท่าจะร้องไห้ด้วยความรู้สึกผิด
"อาชิไม่ได้ทำน้องเจ็บครับ น้องน่าจะหิวนม" แทนไทเอ่ยบอก เพราะเขาก็นั่งดูอยู่ อาชิสัมผัสแก้มน้องอย่าง
