"น้องอธิขา พี่เอรินต้องไปเยียนแย้ว พี่เอรินไม่อยากไปเยย พี่เอรินอยากอยู่กับน้องอธิ แต่มันเป็นหน้าที่ พี่เอรินจำเป็นต้องไป อธิต้องเข้าใจพี่เอรินด้วยนะคะ" ตะวันวาดทำสีหน้าเศร้า ขณะร่ำลาน้องชายเพื่อไปโรงเรียน
"เอรินจะไปออกรบเหรอ ลาอธิอย่างกับไปไหนไกลเลย" อินทัชเอ่ยถาม
"ก็เอรินคิดถึงน้องอธิ เอรินผิดเหรอคะ"
"พี่อาชิก็ไม่ได้ว่าเอรินผิด พี่อาชิแค่ถามว่าเอรินจะไปออกรบเหรอถึงต้องร่ำลาน้องอธิขนาดนี้" อินทัชอธิบาย
"โอเคค่ะ เอรินเข้าใจผิดเอง"
"พี่อาชิกับเอริน คุยกันเฉดยัง" ทะเลจันทร์ถาม
"ทำไมเหรอเอวา" อินทัชถามกลับ
"น้องอธิฟังพี่อาชิกับเอรินคุยกันจนหยับแย้ว"
"พ่อแทนว่าขึ้นรถกันได้แล้วครับ แม่พายจะได้พาน้องอธิไปนอน" แทนไทที่ยืนยิ้มให้กับความช่างพูดของตะวันวาดเช่นเดียวกับพรพระพาย เอ่ยขึ้นเมื่อเลยเวลามาเกือบห้านาทีแล้ว
"สวัสดีครับ/ฉะหวัดดีค่ะ/ฉะหวัดดีค่ะ" เด็กๆ ยกมือไหว้ผู้เป็นพ่อกับแม่พร้อมกัน
