"รอตรงนี้ก็ได้ เดี๋ยวยูมิเข้าไปเก็บของแป๊บเดียว" ยลดาเอ่ยบอกเมื่อมาถึงหน้าห้องเช่าของเธอ ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป แต่ตรัยคุณก็เดินเบียดแทรกตัวนำเข้าไปในห้องก่อน
"ทำไม กลัวฉันจะรู้อะไรหรือไง" ตรัยคุณถามพลางมองสำรวจไปรอบๆ ห้องเช่าราคาถูก ที่มีเพียงตู้เสื้อผ้า เตียง และพัดลมเก่าๆ
"ไม่มีมารยาทเลยนะ"
"รีบเก็บของ ฉันให้เวลาสิบห้านาที" เขาบอกก่อนจะเดินไปนั่งไขว่ห้างที่ปลายเตียง
ยูมิก็รีบเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเป้ ซึ่งเธอใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ ก็เธอมีเสื้อผ้าอยู่แค่ไม่กี่ชุด
"รออยู่ตรงนี้แหละ รอคุณแทนกับพายลงมาก่อนว่าจะเอายังไงกับเด็กแก่แดดอย่างเธอ" ตรัยคุณบอกเมื่อกลับมาถึงคอนโดมิเนียม
"ยูมิไม่ได้แก่แดดนะ อย่ามาว่ายูมิ"
"ถ้างั้นก็คงเป็นเด็กใจแตกหนีออกจากบ้าน"
"ยูมิไม่ได้เป็นเด็กใจแตกด้วย ไอ้ผู้ใหญ่ปากเสีย"
"แล้วเด็กดีๆ ที่ไหนเขาหนีออกจากบ้านมาอยู่ที่แบบนั้นคนเดียวกัน"
"อย่ามาว่ายูมินะ
