เยี่ยนอิง เมื่อสั่งการเรื่องงานแล้ว นางก็กลับเข้าห้องของนางเพื่อจะเข้าไปภายในมิติ พร้อมทั้งนั่งเดินลมปราณต่อ
หมานจื้อจ้าน เมื่อตรวจสอบพื้นที่ ที่ถ้ำถล่มลงมาแล้ว เขาก็ล้มเลิกที่จะให้ทหารขนย้ายก้อนหินออกเพื่อค้นหาบ่อน้ำที่อยู่ใต้ล่าง
“ข้าก็คิดเช่นเจ้า บ่อน้ำวิเศษคงมิอาจเหลืออยู่แล้ว” หลิวเพ่ยหมินมองกองหินตรงหน้าอย่างแสนเสียดาย
“ยังดีที่ข้ามิได้ให้ทหารด้านล่างขึ้นมาสมทบ มิเช่นนั้นหากเรื่องภูเขาหมู่บ้านเฟิ้งกวนมีบ่อน้ำวิเศษหลุดออกไป ไม่รู้จะเกิดความปั่นป่วนภายในแคว้นมากเพียงใด” หมานจื้อจ้านมองไปที่กองหินเช่นกัน หากเขาไม่ลงไปแช่ตัวในน้ำวิเศษเพื่อเปลี่ยนถ่ายไขกระดูกเสียใหม่ คงไม่มีโอกาสอีกแล้ว
เมื่อเห็นว่ารั้งอยู่ก็ไม่เกิดประโยชน์ หมานจื้อจ้านและหลิวเพ่ยหมินจึงลงจากเขาก่อนจะกลับเข้าเมือง
ก่อนไปเขายังไม่ลืมเตือนหัวหน้าหมู่บ้านเรื่องไม่ให้ชาวบ้านเข้าไปใกล้บริเวณที่ถ้ำถล่ม ด้วยไม่รู้ว่าจะถล่มล
