“เธอยังไม่คืนดีกับเขาอีกเหรอมูนนี่”
ดวงตาของชิดหทัยเต็มไปด้วยความแปลกใจระคนสงสัย นิศามาศเองก็รู้ว่าใครๆ ต่างก็สงสัย ทว่าเธอก็ไม่รู้จะอธิบายออกมาได้อย่างไร และรู้ดีว่าเธอคงไม่อาจปิดเพื่อนสนิทได้อีกต่อไป
หญิงสาวถอนหายใจยาวอีกครั้ง ก่อนจะเริ่มสารภาพเสียงแผ่วเบา
“ก็ดีกันแหละ แต่…มันก็แค่ช่วงนี้เท่านั้น อนาคตไม่แน่นอน ฉันไม่คิดว่าจะอยู่กับเขายืดยาว มันเหมือนคลื่นใต้น้ำน่ะตอนนี้ รอเวลามันระเบิดออกมา อาจจะเป็นตอนที่ฉันคลอด...”
เธอหยุดพูดแค่นั้น ไม่สามารถเอ่ยอะไรออกมาได้อีกแล้ว รู้สึกตื้อในอกและแสบร้อนบริเวณดวงตาอย่างบอกไม่ถูก และตอนนั้นเองที่ได้ยินชิดหทัยส่งเสียง ‘เฮ้อ’ ออกมาดังๆ มือของอีกฝ่ายก็ตบลงบนหลังมือของเธอที่วางอยู่บนตักพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงห้วนนิดๆ อย่างคนตัดใจได้ว่า
“เอาเถอะๆ ฉันไม่เซ้าซี้เธอแล้วก็ได้”
นิศามาศเงยหน้าขึ้นมองคนที่ยอมแพ้ด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน และเม
