เสียงทุ้มพร้อมกับมือใหญ่ที่อ่อนโยนลูบไล้ใบหน้าเย็นๆ ของเธอให้รู้สึกอบอุ่นขึ้น ชิดหทัยใช้สองมือกำชายผ้าห่มแน่น บิดมันจนแทบขาด ขณะที่พยายามจะเอ่ยถึงสิ่งที่เคยเกิดขึ้นให้ไทเลอร์ฟัง โดยมีมืออบอุ่นของเขาคอยลูบไล้ให้กำลังใจไปทั่วทั้งตัว
“ตอนที่ฉันอายุเจ็ดขวบ...” หญิงสาวพยายามเค้นเสียงเล่าเรื่องออกมา “…วันนั้นเป็นวันเกิดของพ่อ พวกเราไปเที่ยวฉลองกันสามคน แต่แล้วขากลับ ตอนที่กำลังจะข้ามถนนกัน จู่ๆ ก็มีรถคันหนึ่งเบรกแตก รถคันนั้นพุ่งมาที่เราสามคน” เล่ามาถึงตรงนี้หญิงสาวก็ตัวสั่นมากขึ้น ดวงตาที่พร่ามัวตอนนี้ยิ่งมองไม่เห็นอะไร...นอกจากน้ำตาของตัวเอง แต่ยิ่งได้เล่าเธอกลับยิ่งหลุดไม่ได้ ราวกับว่าเธอปรารถนาจะเอ่ยถึงมันออกมามาแสนนานแต่ไม่เคยทำได้กลับใครเลยนอกจากคนตรงหน้าเท่านั้น “…พ่อเป็นคนที่ได้สติผลักฉันออกไป แต่ท่านกับแม่กลับไม่รอด ฉันเห็นพวกท่านถูกชนอย่างแรง ร่างของพวกท่านลอยขึ้นไปบนฟ้าก่อนจะตกลงมา เ
