ฉันอึ้ง ทุกคนอึ้งแต่มีอยู่คนหนึ่งที่ไม่มีอาการอะไรเลยก็คือคุณเวกัส เขายังยืนนิ่งไม่ยอมพูดหรืออธิบายอะไรให้เข้าใจเลยแม้แต่นิดเดียว
“เอ่อ...พี่ชาย?”
“ใช่ พี่ชายคนล่ะแม่น่ะ ตอนนั้นก็บอกไปแล้วนี่ จำไม่ได้เหรอ”
มันเคยบอกฉันด้วยเหรอ วันไหน? ตอนไหน? ช่วงนี้มีแต่เรื่องจนฉันจำไม่หวาดไม่ไหวแล้ว จะว่าไปพอมองในบางมุมคู่นี้ก็มีอะไรคล้าย ๆ กันอยู่นะ
“แล้วสรุปแกมากับพี่เวย์ได้ยังไง แกบอกว่าแกเป็นเลขาเขาเฉย ๆ ไม่ใช่เหรอ”
ฉันควรจะตอบดาวว่ายังไงล่ะ จะให้บอกว่าเป็นคู่นอนก็คงไม่ได้ นั่นพี่ชายเพื่อนนะ พี่ชายเพื่อน! ฉันจะทำยังไงดีล่ะ....
“ถามมากจังดาว ซ้อมเสร็จก็กลับไปเลี้ยงลูกสิ”
“ไล่เก่งขึ้นนะพี่เวย์ พี่หาปากเจอแล้วเหรอ”
ฉันยืนฟังสองพี่น้องเถียงกันได้ไม่นานน้ำชาก็เดินเข้ามาควงแขนพร้อมกับลากออกไปอีกทางทันที โดยไม่ลืมตะโกนบอกสองพี่น้องคู่นั้นด้วย
“ทะเลาะกันไปก่อนนะคะ ขอยืมตัวน้ำทิพย์ไปดูชุดก่อนแล้วกัน”
