ฉันไม่เคยรู้สึกโกรธขนาดนี้มาก่อนในชีวิต นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ได้รู้สึกแบบนี้ ทุกอย่างมันอัดแน่นในอกจนอยากหาที่ระบายออก มันทำให้ฉันแทบหายใจไม่ออก
“พี่รู้ว่าทิพย์โกรธแต่ใจเย็นก่อนนะ ทิพย์ไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วนะครับ”
มือหนาที่กุมมือฉันไว้ทำให้ฉันเริ่มใจเย็นลงได้เล็กน้อย จริงด้วยในท้องฉันยังมีลูกอยู่ จะปล่อยให้อารมณ์ตัวเองเป็นแบบนี้ไม่ได้
“ทิพย์แค่ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเป็นฝีมือของอา นั่นพี่ชายเขานะคะ พี่ชายแท้ ๆ ที่คลานตามกันมา”
“พี่รู้ครับ หายใจเข้าลึก ๆ ก่อนนะ”
ฉันทำตามที่พี่เวย์บอกพลางเอนหลังพิงเบาะรถไว้ เรากำลังมุ่งหน้าไปยังโกดังของแบล็คดราก้อนเพื่อเจอกับอารุจที่คงถูกจับมาขังไว้
เอกสารที่พี่เวย์ได้มาคือผลชันสูตรศพของพ่อฉันและอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่เกิดกับพ่อและอา มันออกมาว่าพ่อไม่ได้ขับรถเสียหลักแต่มีคนทำอะไรบางอย่างกับสายเบรกต่างหาก
และคนที่จ่ายเงินเพื่อให้เรื่องนี้เงียบก็คืออารุจ..
