เธอไม่ได้เมาขนาดที่ว่าไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด สายตาของเขา การกระทำของเขา คำพูดของเขามันแสดงให้เห็นถึงความจริงใจ
“ฉัน....”
เธอไม่รู้แล้วว่าควรจะทำยังไงต่อรับข้อเสนอที่ยื่นมาให้หรือควรหนีไปจากตรงนี้
“อย่าคิดที่จะหนีไปจากผมนะ....เพราะผมจะตามหาคุณและลากกลับมาอีกครั้ง”
“แต่คุณบอกว่าจะไม่บังคับฉัน”
“ผมไม่ได้บังคับ ผมให้โอกาสคุณได้คิดแต่ไม่ได้ให้หนี”
“....”
“ลองก่อนไหม ลองอยู่กับผม เราเข้ากันได้ดีมากเลยนะคุณไม่คิดแบบนั้นเหรอ”
ใบหน้าคมขยับเข้ามาใกล้จนปลายจมูกแตะกัน เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ที่รดใบหน้า สัมผัสได้ถึงความต้องการที่ไม่มีสิ้นสุดจากเขา
เวกัสใช้ทั้งสายตาและน้ำเสียงอ้อนวอนคนตรงหน้าแบบสุดตัว มือหนาประคองใบหน้าหวานไว้บังคับให้เธอสบตาเขา
“นะครับ แค่ลองก็ได้”
“กะ ก็ได้ค่ะ อืมมม”
เหล้าที่กินเข้าไปแรงพอที่จะทำให้เธอขาดสติ ทันทีที่เธอตกลงว่าจะลองอยู่กับเขาริมฝีปากหนาก็ประกบปิดปาก
