เช้าวันต่อมา
บ้านของณอน
“เพี้ยะ! " มือบางของคุณหญิงปลายฟ้าตวัดกระแทกเข้าใบหน้าบุตรชายทันที่ด้วยความโมโห เมื่อรู้เรื่องที่ลูกชายทำไว้กับอดีตคนรักของตัวเอง
“แกทำแบบนี้กับหนูคลาร่าได้ยังไงกัน ฉันไม่เคยสอนให้แกทำร้ายผู้หญิงเลยนะตาณอน” เธออยากจะเป็นลม เมื่อได้ฟังสิ่งที่ลูกชายเธอเล่ามาทั้งหมดว่าทำอะไรกับหญิงสาวบ้าง
“แม่.... ผมผิดไปแล้ว ฮือๆ ผมผิดไปแล้ว” เขายอมรับผิดทั้งหมดกับสิ่งที่ทำลงไป เพราะอารมณ์ของตัวเองแท้ๆ ทำให้เขาลงมือทำร้ายผู้หญิงที่เขารัก คนที่เขาไม่สมควรทำร้าย
“เธอเหมือนกันหนูนา! ไปร่วมมือกับมันทำไม ปานนี้ครอบครัวหนูคลาร่าคงได้ด่าสาปแช่งแกแล้วแหละตาณอน” เธออยากจะบ้าตาย ทั้งเจ้านายทั้งเลขาต่างร่วมมือกันลักพาตัวผู้หญิง แทนที่จะห้ามกลับร่วมมืออีกต่างหาก สมแล้วแหละที่เป็นเจ้านายลูกน้องคู่กัน ทำผิดแล้วก็มารับผิดด้วยกันอีก ดีมากกก
“คุณหญิงค่ะ หนูนาขอโทษนะคะ แต่หนูนาก็หาหลักฐานมายืนยัน
