ตอนที่ 31
“อ้อ เข้าใจแล้วค่ะ สุดยอดไปเลย” เขายิ้มกริ่ม
“เวลาที่เหลือในคืนนี้เบญอยากทำอะไรมั้ย” เขาเอียงศีรษะไปข้างหนึ่งและยิ้มมุมปากให้เธอ
“อะไรก็ได้ที่พี่อยากทำค่ะ หรือจะจัดอีกรอบก็ได้” พูดจบเธอยักไหล่อย่างท้าทาย
“ช่างรู้ใจพี่ซะเหลือนะ..เดี๋ยวนี้” เขาพึมพำ และหลังจากคว้าแก้วไวน์บนโต๊ะ แล้วลุกขึ้นและยื่นมือมาให้เธอ
“มาสิ!!!” เบญญาภายื่นมือไปจับมือเขาแล้ว เขมทัศน์ก็พาเธอไปยังห้องนอนหลักของตัวเรือทันที
เขาเลือกเปิดแผ่นเสียงโบราณ สมัยที่บิดาของเขายังใช้เพลงนี้จีบมารดาของเขาอยู่ พอเพลงบรรเลงขึ้นเข้าก็กล่าวกับเธอ
“เต้นรำกับพี่นะ” เขาดึงร่างบางของเธอเข้าไปในวงแขน
“ค่ะ..แต่เบญเต้นไม่ค่อยเก่งนะคะ”
“แค่โยกตามพี่ก็พอครับ" สิ้นเสียงของเขาท่วงทำนองยั่วเย้าหวานฉ่ำก็ได้เริ่มต้นขึ้น นี่เป็นเพลงรักโรแมนติกใช้ได้เลยทีเดียว ประมาณยุค 80 เห็นจะได้เธอคาดคะเนในใจ เขายิ้มกริ่มและก้มมองเรือนร่างของเธ
