พอพี่สายธารออกไปได้สักพัก ฉันจึงเข้าไปในครัวเพื่อหาอะไรกิน
"พ่อคะวันนี้มีอะไรกินบ้าง"
เธอพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด เพื่อไม่ให้พ่อเป็นกังวลใจ
"มานี่สิมา วันนี้มีแกงเขียวหวานกับปลาสลิดทอด"
เธอเดินมานั่งข้างๆผู้เป็นพ่อ ก่อนที่จะตักข้าว
แล้วมานั่งกิน
"อื้ม ฝีมือพ่ออร่อยเหมือนเดิมเลยค่ะ"
ทั้งที่เธอก็บอกว่ามันอร่อย แต่ทำไมมันกลืนแทบไม่ลง มันฝืดคออย่างบอกไม่ถูก
"อร่อยจริงเหรอลูก"
ผู้เป็นพ่อถามด้วยความเป็นห่วง เขาเลี้ยงลูกมากับมือ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าลูกสาวของตัวเองก็รักสายธารอยู่เหมือนกัน แต่เธอใจแข็งมากๆ
"อื้ม อร่อยสิคะพ่อ อร่อยจะตาย"
เธอฝืนตักข้าวใส่ปาก แล้วเคี้ยวลงคออย่างยากลำบาก ก้อนจุกของเธอมันติดอยู่ที่คอ
"ลูกรักไอ้หนุ่มนั่นหรอ"
พ่อของเธอตัดสินใจถามเธอตามตรง เธอก้มหน้ามองที่จานข้าว ก่อนที่น้ำตาของเธอมันจะหยดลงบนโต๊ะอาหาร จนพ่อของเธอมองเห็น
"ฮึก ฮึก ฮือ ใช่ค่ะหนูรักเขา"
แล้วเธอก
