“ขิง!” จู่ๆ เขาก็โพล่งเรียกเธอเสียอย่างงั้น “รู้เรื่องระหว่างฉันกับแม่ของเธอมาโดยตลอดใช่มั้ย” น้ำขิงที่เงียบไปนานแม้เขาจะเอ่ยเรียกแต่เธอก็ไม่ได้ขานรับ เธอก็แค่รอให้เขาพูด ซึ่งในที่สุดเขาพร้อมแล้วที่จะถกปัญหาเรื่องนี้แล้วสินะ
“ความหนักเบาฉันไม่รู้หรอกค่ะ รู้เพียงว่าแม่ทำร้ายคุณ”
“แต่เธอก็ยังยอมมาแต่งงานกับฉัน”
“เป็นคำสั่งเสียสุดท้ายของแม่ค่ะ” !! เมื่อเอ่ยแบบนี้ออกไปน้ำขิงก็รู้สึกได้ถึงความเครียดเขม็งของเขา เธอพูดจาคลุมเครือเหรอหรือเขาคิดว่าเธอเป็นทายาทอสูรถูกส่งให้มาทำร้ายเขาอีกครั้ง “แม่ให้ฉันมาไถ่บาปแทนเธอนะคะ” น้ำขิงรีบแก้
!! แต่ความเข้าใจของน้ำขิงผิดไป เรโนลต์ไม่รู้ว่าอดีตแม่เลี้ยงเขาจากโลกนี้ไปแล้วต่างหาก แต่ทุกอย่างมันคงอยู่ในเอกสารที่ชฎายุสืบมาได้แน่ๆ เพียงแต่ตอนนั้นเขาไม่ได้อ่านต่อ “เธอ...เธอเสียแล้วเหรอ”
ควับ! คราวนี้น้ำขิงเงยหน้ามองเขาแล้วเธอก็เห็นใบหน้าที่ตื่นตระหนกของเขาจริ
