เขาปล่อยนางไปจริงๆ แต่เขาก็ยังอดอยากรู้ไม่ได้ว่านางคือใครกันแน่ เขาจึงส่งคนตามไปสืบเรื่องของนาง โดยที่หงเยว่เทียนไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ นางเดินทางกลับไปที่จวนเสนาบดีหวังด้วยความผิดหวังนั่นเอง ด้วยเพราะว่าผู้ร่วมอุดมการณ์ของนางได้ล้มหายตายจากไปน่าจะหมดแล้ว และนางยังไม่รู้ชะตากรรมของหยวนหมิง แต่ถ้าให้คาดเดา หยวนหมิงก็คงไม่รอดเช่นกัน ด้วยเพราะว่ากำลังคนที่มากมาย และนักรบฝีมือดีพวกนั้น มันทำให้นางเชื่อว่าหยวนหมิงไม่น่ารอดแน่นอน
นางเดินทางกลับไปที่จวนเสนาบดีหวัง แล้วก็ร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด จนนางไม่ได้ระวังว่าตนเองกำลังถูกสะกดรอยตามจากใครบางคนนั่นเอง ส่วนทางด้านฉินอี้เฉินก็เดินทางกลับไปหาบิดา เพื่อรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นทันที
“คนร้ายที่เหลือเป็นอย่างไรบ้างอี้เฉิน” เสนาบดีฉินเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ กับซากศพที่เห็นตรงหน้า พยายามที่จะปองร้ายเขาอย่างนั้นเหรอ ชาติหน้าก็ยังเร็วไปเลย
“หนีไปได
