“เพราะว่าเจ้าคือหลานที่ข้าไม่ได้ต้องการสักนิดเลยไง” เสนาบดีฉินเอ่ยความรู้สึกที่แท้จริงออกมา ด้วยเพราะว่าเขาไม่ต้องการหลานคนนี้ แต่ก็จำใจเลี้ยงหลานชายไว้ เพื่อกันข้อครหาเรื่องที่เขาสังหารพี่ชายเขานั่นเอง ทั้งที่ความจริงแล้วเขาสังหารพี่ชายของเขาจริงๆ
หากว่ายังมีพี่ชายของเขาอยู่ โลกนี้คงไม่มีที่ยืนให้กับคนที่ไม่เก่งกาจอะไรสักอย่างอย่างเขา งานนี้เขารับหลานชายของเขาเป็นบุตรบุญธรรม และเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดี ทำให้ทุกคนคลายความสงสัยในเรื่องนี้ ที่เขามีตำแหน่งเสนาบดีได้ก็เพราะพี่ชายของเขาจากไป พ่อของฉินอี้เฉินเขายังฆ่ามาแล้ว แล้วประสาอะไรกับฉินอี้เฉินเองล่ะ ทำไมเขาจะฆ่าไม่ลง เมื่อใจไม่ได้ซื่อสัตย์กับเขาอีกต่อไป ความตายเท่านั้นคือทางเลือกเดียวที่ฉินอี้เฉินมี
“ถ้าท่านไม่ได้ต้องการข้า ท่านจะเก็บข้ามาเลี้ยงทำไม ใยท่านไม่ปล่อยให้ข้าเป็นเด็กกำพร้าเร่ร่อนอย่างที่ควรจะเป็น ท่านไม่ควรเสแสร้งทำดีกับข้า เพร
