“ยิ่งพูดข้าก็ยิ่งไม่เข้าใจ แล้วจากพ่อลูก อยู่ดีๆ จะกลายมาเป็นศัตรูได้เยี่ยงไร มันไม่น่าจะเป็นไปได้เลย” หงเยว่เทียนเอ่ยถามด้วยความสงสัย แต่ทว่าความเสียใจที่ถูกแสดงออกมาผ่านทางแววตาของเขา ทำให้นางรับรู้ในทันทีว่าเขาเจ็บปวดจริงๆ แค่นางยังไม่รู้เท่านั้นว่าเรื่องอะไรที่ทำให้เขาเจ็บปวดนั่นเอง
“เป็นได้สิ ในเมื่อเขาไม่ใช่พ่อที่แท้จริงของข้า” ในที่สุดฉินอี้เฉินก็ตัดสินใจเล่าความจริงให้นางฟัง เพราะเหมือนว่าในใต้หล้าแห่งนี้ มีเพียงนางเท่านั้น ที่เขายังสามารถบอกเล่าถึงความทุกข์ในใจให้นางฟังได้
“หมายความว่ายังไง” หงเยว่เทียนเอ่ยถามออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อหูเท่าใดนัก ทำไมเรื่องราวของเขา มันถึงได้หลายมาเป็นแบบนี้ ทั้งที่มันไม่ควรจะเป็นเลยก็ตาม
“เขาฆ่าท่านพ่อของข้า ที่เป็นพี่ชายเขา เพราะว่าท่านพ่อของข้าขวางทางชีวิตของเขา” ฉินอี้เฉินเอ่ยออกมาด้วยความเศร้าใจ อะไรก็ไม่เจ็บปวดเท่า เขาหลงรักและเคารพฆาตกรที่
