“ก็เรื่องที่ใส้ร้ายแม่ทัพหงว่าก่อกบฏ แต่ความจริงแล้ว คนที่คิดคดก่อกบฏก็คือตัวมันเอง” หงเยว่เทียนเอ่ยออกมาด้วยความเกลียดชัง ด้วยเพราะเพียงเอ่ยถึงเรื่องนี้ ภาพในวันนั้นก็ลอยมาในหัวของนางทันที คนที่ได้ฟังในสิ่งที่นางเอ่ยออกมา ก็ยิ่งไม่เข้าใจว่า แล้วนางไปเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เล่า ในเมื่อนางคือคุณหนูตระกูลหวัง แล้วตระกูลหวังและตระกูลหง น่าจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน “แล้วเจ้าไปเกี่ยวอะไรกับตระกูลหงเล่า ยิ่งเล่าข้าก็ยิ่งไม่เข้าใจ” ฉินอี้เฉินเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย หงเยว่เทียนเงียบไปอยู่นาน แต่ท้ายที่สุดแล้ว นางก็ตัดสินใจเล่าที่มาที่ไปให้เขาฟังนั่นเอง “ถ้าข้าเล่าแล้วท่านจะเชื่อมั้ยล่ะ” หงเยว่เทียนไม่อยากเล่าเรื่องที่มันเหลือเชื่อเรื่องนี้อีกแล้ว เพราะวันนั้นนางเล่าให้หยวนหมิงฟัง กว่าที่เขาจะเชื่อ เขาก็หาว่านางเป็นคนบ้าตั้งนาน แล้วตอนนี้ชายผู้ที่อยู่ตรงหน้านางจะยอมเชื่อเรื่องนี้อย่างนั้นหรือ “เ