เกิดใหม่ในร่างคุณหนูตระกูลหวัง

ฟื้นฟูวรยุทธ์...1

“น่าประหลาดใจจริงๆ ตอนนี้คุณหนูร่างกายดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ไม่แน่ว่าโรคหยุดหายใจของคุณหนู อาจจะหายไปแล้วก็ได้” หมอเทวาดาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม ทำให้ทั้งสามคนในครอบครัวต่างยิ้มออกมาเช่นกัน โอกาสที่หวังเจียวเมิ่งจะหายจากโรคประหลาดมันแทบไม่มีเลยก็ว่าได้ แต่ตอนนี้เหมือนว่าหวังเจียวเมิ่งกำลังจะหายอย่างนั้นหรือ นี่คือข่าวดีที่ทุกคนที่อยู่ในที่นี้ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินมาก่อนเลย มันยิ่งกว่าความมหัศจรรย์จริงๆ

“หวังว่าจะหายดีนะลูกพ่อ จะได้ไม่ต้องทนทุกทรมานกับโรคประหลาดนี้อีกต่อไป” เสนาบดีหวังเอ่ยออกมาก่อนที่จะจ้องไปที่หน้าบุตรีของท่าน ส่วนคนที่ไม่รู้อะไรได้แต่มองหน้าทุกคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างไร้ความทรงจำ สิ่งที่ทุกคนแสดงออกมาตอนนี้ เหมือนว่าหวังเจียวเมิ่งคนนี้เป็นดังแก้วตาดวงใจของทุกคน นับว่าเป็นโชคดีไม่น้อยที่การกลับมาเกิดในร่างของสตรีนางนี้ ไม่ต้องมีศัตรูหลายด้าน ศัตรูด้านเดียวของนางก็คือเสนาบดีฉินผู้ที่เต็มไปด้วยความโลภเท่านั้น วันที่นางจะมีความสุขได้ ก็คือวันที่นางได้ล้างแค้นให้กับตระกูลหงเท่านั้น

“เราปล่อยให้เจียวเมิ่งพักก่อนเถอะเจ้าค่ะ นางเพิ่งฟื้น นางคงยังเหนื่อยอยู่” ผู้เป็นมารดาเอ่ยออกมาด้วยท่าทางของเข้าใจ ส่วนพี่ชายอย่างหวังจางเหว่ยก็มองน้องสาวของเขาด้วยความดีใจ แต่ตอนนี้คงต้องให้นางพักก่อน พวกเขาทุกคนควรจะออกไปจากตรงนี้ เพื่อให้นางได้พักตามความประสงค์ของนางนั่นเอง

“เจียวเมิ่งนี้สาวใช้ของลูกนะ นางชื่อซูมี่ ถ้าลูกต้องการอะไร ลูกบอกซูมี่ได้เลยนะ” ด้วยความเป็นแม่ ทำให้หวังฮูหยินไม่ยอมออกไปจากที่นี่เสียที นางต้องมั่นใจแล้วว่านางดูแลบุตรีของนางเป็นอย่างดี ก่อนที่นางจะยอมออกไปจากที่นี่ได้

“เจ้าค่ะ” หงเยว่เทียนเอ่ยออกมาทันที ด้วยหวังว่าทั้งคณะจะออกไปจากห้องนี้เสียที นางต้องการเวลาที่จะปรับตัวเล็กน้อยถ้าขืนทุกคนยังวุ่นวายอยู่อย่างนี้ นางก็ไม่มีเวลาคิดอะไรเสียทีว่านางจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไรในร่างของหวังเจียวเมิ่งผู้นี้

“งั้นพวกเราก็มาออกไปกันเถอะท่านพ่อท่านแม่ เจียวเมิ่งจะได้พัก” ผู้เป็นพี่ชายอย่างหวังจางเหว่ยเอ่ยออกมา ก่อนที่จะหันไปยักคิ้วให้กับน้องสาวของเขา ซึ่งหงเยว่เทียนก็ยิ้มให้ผู้เป็นพี่ชายทันที นางรู้สึกขอบคุณเขาเป็นอย่างมากที่กวาดต้อนทุกคนออกไปจากห้องนี้เสียที ไม่เช่นนั้นด้วยความเป็นห่วงอาจจะทำให้บิดามารดาของเจ้าของร่างหาเรื่องอยู่ในห้องนี้แล้วไม่ยอมออกไปไหนนั่นเอง

หลังจากที่ทุกคนออกไป หงเยว่เทียนกำลังจะลุกขึ้นนั่ง แต่นางกลับพบว่ามีบางคนยังไม่ยอมออกไปนั่นเอง