ตั้งแต่ออกจากห้องคลอด ไนล์ก็ไม่มีโอกาสได้อุ้มลูกชายอีกเลย เพราะถูกครอบครองจากทวดอธิ ทวดไนท์ ก่อนจะผลัดมือมาที่ ตาเทรย์กับน้าวิคเตอร์ ที่ออกอาการเห่อหลานจนไม่ยอมวาง
“หลานคุณตา หล่อเหมือนคุณตาไม่มีผิด” เทรย์อุ้มแบล็กเวลส์ไว้แนบอก แต่สายตาก็คอยชำเลืองมองแมกซ์เวลส์ในอ้อมแขนของวิคเตอร์ ใจอยากอุ้มหลานไว้คนเดียวทั้งสองคน
“แต่วิคว่าหล่อเหมือนวิคนะครับ”
“ไม่เหมือนวิคเตอร์สักนิด ตากับผมก็ไม่เหมือนแล้ว แบล็กเวลส์ แมกซ์เวลส์ เหมือนคุณตาเนอะครับ ตาสีฟ้าเหมือนคุณตาเลย”
“ถึงตากับผมจะไม่เหมือน แต่เรื่องความหล่อถอดแบบวิคมาเลยนะครับ”
“ไม่เหมือน แบล็กเวลส์ แมกซ์เวลส์ เหมือนคุณตา”
“แบล็กเวลส์ แมกซ์เวลส์ เหมือนน้าวิคมากกว่าครับ”
“แบล็กเวลส์ แมกซ์เวลส์ เหมือนมารินกับไนล์ จบนะ” น้ำเสียงเรียบๆ แต่กลับให้ความรู้สึกเย็นยะเยือก ผนวกกับสายตาที่มองมา เทรย์กับวิคเตอร์หยุดเถียงกันทันที
“จบครับ”
“จบแล้วก็ให
