“ร้อยไม่เชื่อ พันไม่เชื่อ หมื่นไม่เชื่อ แสนไม่เชื่อ ล้านก็ไม่เชื่อ ท้องกับใครก็ไม่รู้ แต่จะให้ปังคุงรับเป็นพ่อ หน้าต้องด้านขนาดไหน ถ้าปังคุงรับก็พ่อพระเกินไปแล้ว แถมโง่บรมด้วย ทำไมรูปนี้ถึงมาอยู่ตรงนี้ล่ะ หรือว่า...” เพลินโยนกระเป๋าลงบนเตียง ยังหงุดหงิดอดีตแฟนสาวของพี่ไฟท์เตอร์ไม่หาย ไม่เชื่อสักนิดว่าคนพี่จะเป็นพ่อของเด็กในท้อง ก่อนเท้าจะเหยียบอะไรบางอย่าง เมื่อหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นรูปตัวเองตอนเด็กที่ติดโอ่ง
“ก็ยังอยู่ที่เดิมนี่ แล้วรูปนี้ออกมาอยู่ข้างนอกได้ยังไง” เพลินรีบเปิดตู้เสื้อผ้า พบว่ากล่องหนังสีดำที่เอามาจากห้องพี่ไฟท์เตอร์ยังอยู่ที่เดิม
“คราวหน้าจะไม่ลืมเอากลับไปฝังที่สวน” เพลินตั้งใจจะเอารูปน่าอับอายพวกนี้กลับไปฝังไว้ที่สวนอัมพวา แต่เพราะพี่ไฟท์เตอร์มาประสบอุบัติเหตุเสียก่อน
“เมื่อไรปังคุงจะจำเภเพลินได้” เห็นภาพวัยเยาว์ก็เศร้าใจ เพราะมันเป็นความทรงจำที่ถูกลบเลือนไปจากคนพี่แ
