“โอ๊ยระดับคุณต้าร์ เสียเงินแค่นี้ไม่ระคายกระเป๋าเขาหรอก แล้วฉันก็เชื่อว่า คุณต้าร์เต็มใจเสียเงิน” เพื่อนอีกคนพูดต่อ “แค่ค่าอาหารอย่างต่ำก็ครึ่งล้าน ยกมาทั้งทะเล ไหนจะอาหารญี่ปุ่น อาหารนานาชาติอีก ฉันต้องเกิดอีกกี่ชาติเนี่ย ถึงจะมีแฟนอย่างคุณต้าร์”
นุดียิ้มน้อยยิ้มใหญ่ มองไปรอบงานถูกจัดแบบฟิวล์งานแต่ง มากกว่างานเลี้ยงจบปริญญา ขณะสามสาวกำลังยืนคุยกัน เจ้าภาพของงานเดินมาหาคนรัก
“คุยอะไรกันอยู่ครับสาวๆ” รังสิมันต์เสียงนุ่มนวล มองนุดีด้วยสายตาที่สองสาวเห็นแล้ว อิจฉา
“คุยถึงเรื่องงานค่ะว่า คุณต้าร์จัดใหญ่มาก คงหมดเงินเยอะ” นุดีตอบ
“หมดตัวก็ยอม ถ้าทำให้นุชมีความสุข” เขาหวานกลับ “เราไปนั่งที่โต๊ะกันดีกว่านะ ใกล้ได้เวลาแล้ว”
นุดีคิดว่า ใกล้ได้เวลา หมายถึงเวลากินอาหาร รังสิมันต์กุมมือคนรัก พาเดินไปนั่งโต๊ะดินเนอร์เฉพาะเขาและเธอ
เมื่อทุกคนจับจองที่นั่งบนเก้าอี้ สิบนาทีต่อมาทุกคนต่างลุกไปตักอา
