“อืม...” ความที่ปากถูกปิดกั้นด้วยปากของรังสิมันต์ เสียงครางหวานไม่อาจลอดผ่านปากได้ เสียงจึงในลำคอ มือข้างหนึ่งของนุดีจับแขนเขาไว้มั่น ขณะที่ตัวเธอถูกเอนลงไปบนที่นอน ผ้าขนหนูที่กองอยู่ช่วงเอว ตอนนี้เขาดึงให้มันหลุดไปจากตัวเธอ เพื่อที่เขาจะได้ทำอะไรได้สะดวก
“ปากเธอหอมหวานมาก” เขาละห่างปากจิ้มลิ้มเล็กน้อย คลอเคลียไปมา พร่ำคำพูดหวานหู “หวานสมราคาที่จ่ายไป”
รังสิมันต์เลื่อนใบหน้าซุกไซ้ซอกคอสาว สูดดมความหอมบนผิวเนื้อเรื่อยต่ำจนมาถึงจุดที่มือใหญ่กำลังทำงาน เมื่อมาถึงจุดหมายที่ตนปรารถนาสัมผัสด้วยปาก ชายหนุ่มไม่รอช้าหาความสำราญด้วยปากทันที
“อา...อา” นุดีคุมตัวเองไม่อยู่ เธอกำลังปล่อยตัวไหลไปตามกระแสน้ำ จิตใจรับรู้ถึงความกระสันซ่าน แบบที่ไม่เคยพบพาน มันทำให้ร่างกายหญิงสาวเกิดความร้อน วูบวาบราวกับมีกระแสไฟสถิตย์ตามตัว
รังสิมันต์เพลิดเพลินกับนมสาว สวยงามตามธรรมชาติ ลงน้ำมือครั้งใด สัมผัสถึงความ
