ร่างสูงใช้ไม้แข็งเข้าจัดการกับคนดื้อด้านอย่างไร้ซึ่งความปรานี ฉัตรชยาถูกยัดข้าวเข้าไปจนสำลักไอออกมาครั้งแล้วครั้งเล่ากว่าเขาจะยอมปล่อยมือ หล่อนรู้แล้วว่าผู้ชายคนนี้ทำได้ทุกอย่างเพื่อทรมานเธอ หากอยากจะหลุดพ้นจากนรกขุมนี้คงมีแต่ต้องถวายวิญญาณให้ซาตานอย่างอินทร์ก่อนเท่านั้น
เธอต้องชดใช้บาปทั้งหมด!
“กินซะ”
“รู้แล้ว” ตอบเสียงห้วนแล้วลงมือกินข้าวที่เหลือด้วยตนเอง แม้จะเจ็บช้ำและหวาดกลัวแค่ไหนแต่หญิงสาวไม่มีน้ำตาไหลออกมาสักหยด เธอคิดในใจว่ามันคือสิ่งที่สมควรได้รับแล้ว
“ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปเธอจะต้องอยู่ที่นี่ในฐานะทาสของฉัน ฉันสั่งอะไรก็ต้องทำ ถ้าดื้อ...ฉันจะจับเธอล่ามอีก”
“แปลว่าพรุ่งนี้คุณจะไม่ล่ามฉันใช่ไหมคะ” หล่อนถามด้วยน้ำเสียงและแววตาดีใจอย่างเห็นได้ชัด ขอเพียงไม่ได้ถูกล่าม แค่หาทางหนีไปจากที่นี่ไม่คณามือหล่อนหรอก
ฉัตรชยาเริ่มวางแผนในใจ ถึงจะอยากชดใช้ให้เขาแต่หากมีโอกาสหนีก็ขอหนีไปก่อนล่ะ
