“ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมครับ ผมหายไปหลายวัน ผมซ้อมฮันนีมูนทุกวันเลยครับ นี่ก็ใจร้อนอยากแต่งงานเร็วๆ ครับ” อนาวินพูดไม่อายปาก แต่คนที่อายคือธัญชนก “หยกเป็นเด็กกำพร้าครับคุณพ่อคุณแม่ ไม่มีญาติพี่น้อง ผมว่าจะจดทะเบียนสมรสกับหยกก่อน งานแต่งค่อยจัดทีหลังครับ”
“เอางั้นก็ได้ เกมส์เป็นผู้ใหญ่ ตัดสินใจเองได้แล้ว พ่อกับแม่แค่รับรู้ รับฟังแค่นั้น” อำนาจไม่ขัด “งานแต่งพ่อถือฤกษ์สะดวกฤกษ์พร้อมล่ะกันนะ แต่คงต้องจัดใหญ่หน่อย แขกเราเยอะ”
“ครับ เรื่องงานแต่ง ผมแล้วแต่คุณพ่อคุณแม่ครับ” อนาวินไม่ขัดข้องเช่นกัน “ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่มากครับที่เข้าใจผม”
“ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่มากค่ะ ที่เมตตาหยก” ธัญชนกเบาใจไปมากโข อนาวินจัดการได้จริงตามปากกล่าว
“เย็นนี้เราไปกินข้าวนอกบ้านดีมั้ยครับ เราไม่ได้กินข้าวพร้อมหน้ากันนานแล้ว”
“เอาสิ จะกินอะไรเลือกเอานะ พ่อกับแม่ไม่เกี่ยง” อำนาจเห็นด้วย “ส่วนดาว เดี๋ยวพ่อจัดการเอง”
“ถ้า
