น้ำเพชรฟื้นขึ้นมาอย่างมึนงงในโกดังแห่งหนึ่ง เธอโดนมัดมือมัดเท้าเอาไว้
“ฟื้นแล้วเหรอนางเด็กเปรต”
“นางอสรพิษ”
“จุ๊ๆ พูดไม่เพราะเลยนะเด็กน้อย ทำให้ฉันโกรธ ระวังจะตายก่อนเชือด”
“เชือดอะไร”
“แกไม่รู้หรือไง อวัยวะต่างๆ ในร่างกายแกมันราคาแพงเชียวนะ ฉันจะพาแกไปขึ้นเตียง ค่อยๆ ผ่าตับไตไส้พุงหัวใจแกออกมาแบบสดๆ ควักลูกกะตาของแกทั้งสองข้าง เอาไปขายนี่ได้ราคาดีเลยนะ”
“แกเป็นพวกค้าอวัยวะเถื่อนเหรอ” น้ำเพชรถามอย่างตกใจ ไม่คิดว่า นับเดือนจะเลวถึงเพียงนี้
“เดาถูกด้วย ทำไมฉลาดแบบนี้ล่ะนางเด็กเปรต แกเลือกเอา ระหว่าง จะให้ฉันฉีดยาชา แล้วผ่าอวัยวะแกออกมา แล้วแกก็นอนมองดูแบบไม่เจ็บปวด หรือจะสลบไปเลย ตื่นขึ้นมาอวัยวะแกหายเกลี้ยง ฮ่าๆๆ แต่ฉันสงสัยนะว่า แกคงไม่ตื่นขึ้นมาแล้วล่ะ”
“นางงูพิษ”
“ด่าไปเถอะเด็กน้อย อยากด่าอะไรก็ด่าไปเลย ก่อนตายฉันให้แกด่า ให้สมใจ จับมันไปขังเอาไว้กับคนอื่น หมอมาเมื่อไหร่
