บทที่ 35
การเสนอราคาเป็นไปอย่างน่าพอใจเพราะตติยะเสนอผลประโยชน์อย่างอื่นให้แก่นายบุญมีนอกจากเงินก้อนใหญ่จากการขายที่ดิน ทำให้ชายสูงวัยมีท่าทีพออกพอใจอย่างเห็นได้ชัด เจนิตายอมรับว่าตติยะมีชั้นเชิงในการเจรจาธุรกิจมากทีเดียว เธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงนำพาบริษัทมาได้ไกลขนาดนี้ ทั้งสองกลับไปรอฟังข่าวดีที่รีสอร์ทเพราะนายบุญมีแจ้งว่าจะตัดสินใจภายในวันนี้ว่าใครจะได้เป็นผู้ครองครองที่ดินผืนงาม
ฝ่ายกำนันมั่นก็ออกอาการหัวเสียอย่างเห็นได้ชัดหลังการเจรจาจบลงเพราะดูจากท่าทีแล้วเขาต้องชวดที่ดินผืนนี้แน่ๆ เพราะอีกฝ่ายเสนอผลประโยชน์เย้ายวนใจจนนายบุญมีเอนเอียงไปหา ทั้งๆที่เขาอยู่ใกล้กว่าและเพียรพยายามมาทำความสนิทสนมเป็นประจำกลับไม่ได้ช่วยอะไรเลย
“เป็นไงบ้างครับกำนัน” ลูกน้องคนสนิทเอ่ยถามเมื่อก้าวขึ้นมาบนรถ
“จะเป็นยังไงล่ะ ฉันก็กำลังจะชวดที่ดินผืนนี้น่ะสิ เพราะไอ้เศรษฐีเมืองกรุงมันเสนอให้นายบุญมีได้ร
