ฉัน แม่ฉัน และฉลาม เราเลือกที่จะอยู่เป็นเพื่อนคุณปู่กับคุณย่าตลอดทั้งวัน บนใบหน้า ดวงตา เท่าที่เห็นยังไม่มีวี่แววว่าจะยุบลงง่ายๆ เห็นจะมีตรงบริเวณริมฝีปาก ที่พอจะยุบลงบ้าง ส่วนตามผิวตัว รอยผื่นแดงๆ ไม่ถึงกับหายไป แต่ย่าของฉลามบอกว่าไม่ค่อยจะคันสักเท่าไหร่ การหายใจกลับมาเป็นปกติ มีรู้สึกอึดอัดบ้าง แต่โดยรวมแล้ว อาการดีขึ้นตามลำดับ
"คืนนี้ให้ปายมาอยู่เฝ้าแม่นะคะ พ่อกลับไปนอนพักผ่อนที่บ้านก็ได้"
"ไม่เป็นไรหรอกลูก ให้พ่ออยู่กับแม่ก็ได้ ส่วนปาย อยู่เป็นเพื่อนฉลามกับยายละกันนะ" ปู่ฉลามเป็นคนเอ่ยออกมา ฉันอยากอยู่กับลูกนะ แต่เป็นไปได้ ฉันก็อยากอยู่ดูแลท่านตรงนี้ อย่างน้อยๆ ผู้หญิงด้วยกัน อาจจะเข้าใจว่าท่านต้องการอะไร อยากได้แบบไหน ฉันอาจจะคล่องตัวกว่า แล้วสะดวกลุกขึ้นมากลางดึกเพื่อดูแลคนป่วยได้
"ให้พ่ออยู่เป็นเพื่อนแม่น่ะดีแล้วลูก ปายอยู่กับฉลามนะ นานๆ กลับบ้านที จะได้มีเวลาอยู่กับลูกด้วย"
ฉัน
