ร่างสูงขยับตัวสูงขึ้น หลังพิงหัวเตียงใหญ่ มือหนารวบเอวบางชิดลำตัว เลื่อนลงจับสะโพกสองข้างดันเขา ดันออกเบาๆ เสียงเนื้อเสียดสีกับผ้าปูที่นอนชั้นดีสีเทาเข้มดัง "ซวบ... ซวบ... ซวบ..." แผ่วเบาและแห้งๆ ก่อนจะเร่งจังหวะ "ฝึดๆๆ ฟึดๆๆ" อ๊าาาา พลับ เร่งอีก ตับ! ตับ! ตับ! อ้าาา~ อื้มมมม~
มือหน้ากอดเอวบางแน่นแนบตัว "หยุดโยกพลับ เราเสร็จแล้ว"
เสียงหวานพูดแทรกทันที "ไม่! ภีมร์ เรายัง...ฮืออ! หยุดก็ได้"~
พลับเพาดึงผ้าคลุมกายแน่น ก่อนหันหลังหนีเขาทันที
เสียงหัวเราะแผ่วในลำคอของภีมร์ดังตามมา มือใหญ่ยกขึ้นลูบเส้นผมเธอเบาๆ
“แกล้งคืนบ้าง... เอาให้เข็ดเลย”
เธอไม่ได้ตอบ เพียงหลับตาซ่อนความรู้สึกที่ยังเต้นระส่ำ หัวใจยังไม่หายจากความเสียวซ่านเมื่อครู่ แต่กลับถูกแทนที่ด้วยความเหนื่อยล้า และความสั่นไหวที่อธิบายไม่ถูก ร่างเปลือยเปล่าทั้งสองแนบชิด กอดเกี่ยวกันจนหลับไปโดยไม่รู้ตัว
เช้ามืดวันถัดมา
เสียงแตรรถ
