ผิวขาวประดุจดั่งแสงไฟ ในชุดเสื้อสีเข้ม ทำให้คนมอง รู้สึกหวงแหน ขึ้นมา แบบไม่รู้ตัว ข้อมือเล็ก สวมนาฬิกาเอาไว้ เป็นเครื่องประดับ และ ต่างหูที่ติ่งหูเล็ก ก็ดูเหมาะเจาะลงตัว
มือที่ว่างจากการขับรถ วางบนมือบอบบางของเธอ ก่อนจะสอดประสานมือ เข้าด้วยกัน
“ต้องสวยขนาดนี้ด้วยหรอ “
เค้าพูดลอยๆ แต่ทำเอาเธอยิ้มกว้าง
“เป็นอะไรคะ บ่นอะไร “
“น้องแคร์สวย จนพี่หวง “ เค้าสารภาพ ออกมา
“หวงอะไรคะ ไปด้วยกันนะ “
เธอขยับตัวเจ้าตัวไปหาคนขับรถ แล้วเงยหน้ามองเค้า สัมผัสที่ปลายคางเบาๆ แล้วก็ลูบแก้ม อย่างอ่อนโยน
“แคร์ ไปกับพี่แบงค์ พี่แบงค์จะหวงทำไมคะ “
เธอถามเค้า แล้วมองสูทที่เค้าสวม
“พี่แบงค์เอง ต่างหาก ที่น่าหวง ไม่ใช่แคร์ “
“เอาแล้วไง วนกลับมาหาพี่ทำไม พี่ไม่ได้มีอะไรเลย น้องแคร์อย่ามางอแง “
เค้าบอกเสียงอ้อน แล้วก็จูบหน้าผากเธอ
“ถ้าไม่เชื่อ เอารหัส เข้าห้องไปเลยไหม จะได้เชื่อใจกัน “
เค้าบอกเสีย
