หลังจากทานยาและได้ได้นอนพักเกือบทั้งวันนลินภัวร์ก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาก หญิงสาวมองนาฬิกาและเห็นว่าใกล้ถึงเวลาที่ศรุตจะกลับมาที่โรงแรมก็รีบออกมารอเขาที่ห้องรับแขก
เธอรู้สึกผิดที่ไม่ได้ตามเขาออกไปทำงานแต่ก็เพราะเขานั่นแหละที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้
“เหนื่อยไหมคะ” เธอส่งน้ำให้เขาเมื่อชายหนุ่มกลับเข้ามาและนั่งลงบนโซฟากลางห้องรับแขก
“นิดหน่อยนะ ขอบใจนะ” ศรุตรับน้ำไปดื่มก่อนและรู้สึกดีกับคำถามที่ได้ยินจากปากของหญิงสาว
“เธอล่ะเป็นยังไงบ้าง”
“มายด์โอเคค่ะ แล้วนั่นคุณซื้ออะไรมาเยอะไงคะ” หญิงสาวมองถุงที่เขาถือเข้ามาแล้วถามด้วยความสงสัย
“เครื่องสำอางของบริษัทที่เราจะไปจ้างเขาผลิตน่ะ”
“แต่เขาก็ให้ตัวอย่างเรามาแล้วนะคะ ไม่เห็นจะต้องซื้อมาเพิ่มเลย”
“สินค้าตัวอย่างที่ทางโรงงานให้กับสินค้าที่วางขายบางทีมันก็มีความแตกต่างกันอยู่นะ ฉันว่าจะลองเอามาเปรียบเทียบกันดูน่ะแต่คงต้องรอกลับไปเปรียบเทียบที่เมืองไ
