“เมจังของไฟสวยขนาดนี้ จะไม่ให้ไฟรักได้ไง ไฟรักเมจังมาก มากเสียจนไม่รู้จะอธิบายออกมายังไงได้หมด เมจังรักไฟบ้างไหม” ไฟหย่อนสะโพกนั่งลงบนเคาน์เตอร์ของอ่างอาบน้ำ โดยที่ตังเมอยู่ในท่านั่งคร่อมหันหน้าเข้าหากัน ในขณะกวาดสายตาไปทั่วดวงหน้าหวานละมุน แล้วหยุดอยู่ที่ริมฝีปากนุ่มนิ่มอย่างตัองการลิ้มรสความหวานไม่รู้เบื่อ กระซิบบอกน้ำเสียงอ่อนโยน ฝ่ามือใหญ่แนบแก้มนวลเนียนอย่างละเมียดละไม ดวงตาคมหวานฉ่ำพินิจพิจารณาดวงหน้างดงามที่มึนงงกับห้วงอารมณ์หวามที่กำลังพบพาน
“คุณไฟปล่อยพี่ก่อนนะ”
“ไม่ตอบ เพราะเมจังไม่แน่ใจใช่ไหมว่าไฟรักเมจังจริงๆ เมจังลืมเรื่องอายุ แล้วใช้แค่หัวใจจะได้ไหม แล้วเมจังจะรู้ว่าหัวใจเราตรงกัน”
“พี่ยังต่อจิ๊กซอว์ไม่เสร็จเลย” ตังเมเอ่ยถึงภาพจิ๊กซอว์ของเธอกับไฟ ที่เพิ่งต่อไปได้แค่ส่วนใบหน้าของคนตรงหน้า
“ถ้าจิ๊กซอว์ถูกต่อเสร็จเพลิงกัลป์จะแต่งงานกับมิตรา ไฟจำได้” ไฟจดจำถ้อยคำที่เคยพูดไ
