ท้องฟ้ากว้างใหญ่ที่มืดมิด ดวงดาวนับล้านดวงส่องแสงระยิบระยับ สวยงามราวกับภาพฝัน ความสงบของธรรมชาติที่ทำให้จิตใจนิ่งลงได้อย่างน่าอัศจรรย์ ยิ่งเมื่อได้อยู่กับคนที่รัก คนที่อยากอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต ความอบอุ่นจากคนข้างๆ เสียงหายใจ ผิวสัมผัส รูปลักษณ์ ทั้งหมดนี้สัมผัสได้จริง ช่างเป็นค่ำคืนที่สุดแสนวิเศษ
ร่างสูงของชายหนุ่มวัยยี่สิบปีนอนหนุนตักของแพทย์หญิงวัยยี่สิบสี่ปีบนโซฟาเบดหน้าห้องพัก ริมสระว่ายน้ำ นอนตะแคงหันหน้าเข้าหาหน้าท้องแบนราบ ท่อนแขนแข็งแรงโอบรอบเอวคอดอย่างทะนุถนอม
“พรุ่งนี้ห้ามตามไปเฝ้าที่โรงพยาบาลรู้ไหมคะ” ตังเมบอกอย่างจริงจัง รู้ดีว่าในวันพรุ่งนี้ที่เธอต้องไปทำงาน ไฟจะต้องตามไปนั่งเฝ้าเธอที่โรงพยาบาลเป็นแน่ ในขณะลูบผมนุ่มของเขา
“คิดว่าห้ามได้ไหมล่ะ” กายแกร่งพลิกตัวนอนหงาย สายตาคมจับจัองดวงหน้างาม ยกมือขึ้นไปใช้นิ้วเรียวยาวเกี่ยวพันปอยผมนุ่มเล่น ซ้ำยังดึงมาดอมดม
“จะไปนั่งแกร
