“คุณตังเม” กิ่งแก้วเข้ามาในครัวก็พบว่าไฟเปิดสว่าง ตังเมกำลังยืนทำอาหารอย่างที่เคยทำเมื่อก่อนยามที่ไม่ได้ไปเข้าเวรที่โรงพยาบาลเธอมักลงมาช่วยแม่บ้านทำอาหารอยู่บ่อยๆ เหมือนเมื่อสมัยตอนเป็นเด็ก
“คุณตังเมอะไรกันน้ากิ่ง หนูก็ยังเป็นตังเมของน้าเหมือนเดิม”
“เป็นคู่หมั้นคุณไฟ เป็นว่าที่สะใภ้บ้านหลังนี้แล้ว จะให้เรียกเหมือนเดิมได้ยังไงคะ ให้น้าเรียกแบบนี้เถอะ เพื่อความสบายใจของน้า”
“ก็ได้ค่ะ”
“วันนี้ต้องไปเข้าเวรไม่ใช่เหรอคะ ขึ้นไปเตรียมตัวเถอะ ทางนี้น้ากับมะตูมจัดการเองค่ะ”
“หนูบอกน้ากิ่งกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกมะตูม ตอนนี้หนูมาเป็นสาวกรุงเทพเปลี่ยนชื่อเป็นมินตี้แล้ว น้าดูปากหนูนะ มิน ตี้ มินตี้จ๊ะมินตี้” มะตูมพูดอย่างมีจริตจะก้าน กิ่งแก้วส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่ายหลานชายที่ใจเป็นหญิง ไม่ได้นึกรังเกียจรังงอน มิหนำซ้ำยังรักและเอ็นดูหลานคนนี้เป็นอย่างมาก อีกทั้งยังสงสารเพราะพ่อแม่ไม่ยอมรับเพศสภาพ
