“เจ้าลูกติด” ไฟทำหน้าเบื่อหน่ายเมื่อเห็นเด็กชายวัยสิบเอ็ดขวบพร้อมกระเป๋าเป้ที่สะพายอยู่บนหลังนั่งสบายอารมณ์อยู่บนโซฟา ตั้งแต่รู้ว่ามีใบหน้าละม้ายคล้ายลูกชายของไฟกับตังเมในอดีตชาติ เรียวก็ตามติดทั้งสองยิ่งกว่าเดิม ทุกวันศุกร์ต้องมานอนที่บ้านหลังนี้ ความช่างพูด ช่างออดอ้อน ทำให้เอรินกับยี่หวาลืมคำว่าเหงาไปได้เลย หวนนึกถึงลูกๆ หลานๆ เมื่ออยู่ในวัยเดียวกัน
“ก็นี่เจ้าลูกไง เจ้าลูกเรียวของเจ้าพ่อไฟ เจ้าแม่เมจัง เจ้าพ่อเจ้าแม่ไปไหน เจ้าลูกก็ต้องไปด้วย”
“จะไปไหนด้วยก็เอาเจ้าพ่อ เจ้าแม่ เจ้าลูก มาอ้างตลอด เป็นเด็กหลงบ้านไม่พอ ยังจะมาเป็นลูกติดพี่กับเมจังอีก จะเป็นก้างขวางคอไปถึงไหนห๊ะ!” ทั้งสองคนตั้งหน้าตั้งตาโต้เถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
“ไม่ต่อล้อต่อเถียงกันสักวันไม่ได้เลยหรือไงคู่นี้” เสียงทรงอำนาจที่ทำให้หนุ่มใหญ่หนุ่มน้อยเกรงขามดังขึ้น จากขมิ้นกับปูนก็แปรเปลี่ยนเป็นรักกันดูดดื่ม
“รักกั
